L A U S

La vielha Janeton es mòrta,

Qu'anava sur quatre-vint dos.

Dins la comba de Planchatòrta,

Es mòrta en gardant sos motons.

Arser, los enfants d'a l'escòla

L'an trobada, en se'n davalant,

Blancha e freja, en copa e palhòla,

Sos dos chens a la mòrt urlant.

Paubra Janeton ! Sa conolha

A sos pes avia redolat...

Aïer menava dins l'estolha

Deman ne'n sira pus parlat.

E be! Chal que s'en parle enquera.

Si son ama es l'afar de Dieu

E son còrs l'afar de la terra,

Son laus es mon afar a ieu.

Laus donc a Jana Romasiera,

Del vilatge de l'Aubaris,

Que sieissanta-diech ans bargiera,

Ne sonjet jamai d'a Paris;

Ben sirvia son Dieu e son mestre,

Portava la coifa a ribans

N'esvejava pas de mai estre,

Ne legissia pas los romans,

E, coma un sodard a la guerra,

Tiram-li large lo chapel

Umbla sodarda de la terra,

Es mòrta al front de son tropel.

Joan-Baptista CHESA