Ab la dolchor del temps novel

 

Ab la dolchor del temps novel

foillo li bosc, e li aucel

chanton, chascus en lor lati,

segon lo vers del novel chan:

adonc esta ben c'om s'aisi

d'acho dont hom a plus talan.

 

De lai don plus m'es bon e bel

no vei mesager ni sagel,

per que mos cors non dorm ni ri

ni no m'aus traire adenan,

tro qu 'eu sacha ben de la fi

s'el'es aissi com eu deman.

 

La nostr'amor vai enaissi

com la brancha de l'albespi,

qu'esta sobre l'arbr'en creman,

la nuoit, ab la ploi'ez al gel,

tro l'endeman, que-l sols s'espan

per la fueilla vert el ramel.

 

Enquer me menbra d'un mati

que nos fezem de guerra fi

e que-m donet un don tan gran:

sa drudari'e son anel.

Enquer me fais Dieus viure tan

qu'aia mas mans soz son mantel!

 

Guilhem de Peitieu (1071-1126)

revirada en anglés - English version